İCTİHAD QAPISININ BAĞLANMA SƏBƏBLƏRİ VƏ İSLAM FƏLSƏFİ DÜŞÜNCƏSİNƏ TƏSİRLƏRİ
Dilavər Məmmədov | dilaver.mamedov6@gmail.com
AMEA-nın akademik Ziya Bünyadov adına Şərqşünaslıq İnstitutunun Din və ictimai fikir tarixi şöbəsinin dissertantıAraşdırma
ƏDƏBİYYAT
1. Türkiye Diyanet Vakfı. İslam Ensklopedisi, cild XXI, ictihad bölmesi. İstanbul: 2000.
2. Əli bin Muhəmməd, Əbu Həsən Nurəddin əl-Molla əl-Hərvi əl-Qari. Şərh nuxbə əl-fikr fi müstələhat
əl-əsər. Əbdulfəttah Əbu Güdənin şərhi. Dar əl-Ərqəm, Beyrut.
3. Fazlurrahman. Tarih boyunca İslami metodoloji sorunu. Tərcümə etdi Salih Akdemir. Ankara: 2014.
4. Bağcı Musa. Hadis çalışmalarının gerileme dönemlerinde hadiste ictihad kapısının kapıtılması sorunu.
Dicle Universitesi İlahiyyat Fakutlesi. Ankara: 2003.
5. İbn Salah, Osman bin Abdurrəhman Əbu Ömər Təqiyyəddin. Fətəva İbn Salah. Beyrut: Məktəbə əl-
Elm və Mərifət.
6. Mehmet Said Hatipoğlu. Müselman alimlerin Buhari ve Muslime yönelik eleştirileri, 10. cilt - 1-2-3-
4. sayı - Hadis-Sünnet Özel Sayısı, İslam araştırmaları. 1997.
7. Əl-Baci, Əbdül Vəlid Süleyman bin Xələf İbn Səd İbn Eyyun əl-Əndəlüsi. Ət-Tədil və ət-Təcrih
limən xərəcə ləhu əl-Buxari fi Came əs-Səhih. Ər-Riyad: “Dar əl-Liva”, 1986.
8. Əl-Əsqəlani, Əhməd ibn Əli İbn Həcər.Əl-Hədy əs-Sari müqəddimə fəth əl-Bari. Tədqiq edən: Əbu
Qüteybə Məhəmməd əl-Fəriyabi. “Dar Teybə”
9. Ən-Nəvəvi, Əbu Zəkəriyyə Muhyiddin Yəhya bin Şərəf. Minhac Şərh Səhih Müslim bin əl-Həccac.
Beyrut: “Dar İhya ət-Turas əl-Ərəbi”, 1392.
10. Ət-Tirmizi, Məhəmməd bin İsa bin Səura bin Musa bin Dəhhak. Sünəni Tirmizi. Təhqiq: Əhməd
Məhəmməd Şakir. Misir: 1975.
11. Əbu Davud, Süleyman bin əl-Əşəs bin İshaq bin Bəşir Şəddad bin Əmr əl-Əzdi. Sünən Əbu Davud.
Təhqiq: Məhəmməd Muhyiddin Əbdül Həmid. Beyrut: “Məktəbə əl-Əsriyyə”.
12. Əbu Yusif, Yaqub bin İbrahim bin Həbib bin Səd bin Hibtə əl-Ənsari. İxtiaf Əbi Hənifə və İbn Əbi
Leyla. Təhqiq: Əbu Vəfa əl-Əfqani. Hindistan: “Ləcnə İhya əl-Məarif ən-Nömaniyyə.”.
13. Əs-Sərəxsi, Məhəmməd bin Əhməd bin Əbi Səhl Şəms əl-Əimmə. Şərh əs-Siyər əl-Kəbir. Əş-Şirkət
əş-Şərqiyyə. 1971.
REASONS FOR THE CLOSURE OF THE IJTIHAD (ASSIDUITY) DOOR AND IT’S IMPACTS ON ISLAMIC PHILOSOPHICAL THOUGHT
Dilavar Mammadov | dilaver.mamedov6@gmail.com
AMEA-nın akademik Ziya Bünyadov adına Şərqşünaslıq İnstitutunun Din və ictimai fikir tarixi şöbəsinin dissertantıResearch
SUMMARY
In the Islamic world, ijtihad activities have had a positive impact on the dynamic socio-economic
development of the society and have been the basis for understanding religious themes. Islam is a religion
that gives importance to intellect and thought. It should be regretfully noted that after the II century,
the rational activity of Muslims has been shaped by more imitation, and creative thinking has replaced
its place with inertia and stagnation. This article deals with the closure of the Ijtihad, the manner in
which Ibn Salah put the issue of the hadiths and his thoughts on its logic and philosophy, as well as the
conditions that Imam Abu Hanifah made in the acceptance of the hadith and some of his ijtihad
REFERENCE LIST
1. Türkiye Diyanet Vakfı. İslam Ensklopedisi, cild XXI, ictihad bölmesi. İstanbul: 2000.
2. Əli bin Muhəmməd, Əbu Həsən Nurəddin əl-Molla əl-Hərvi əl-Qari. Şərh nuxbə əl-fikr fi müstələhat
əl-əsər. Əbdulfəttah Əbu Güdənin şərhi. Dar əl-Ərqəm, Beyrut.
3. Fazlurrahman. Tarih boyunca İslami metodoloji sorunu. Tərcümə etdi Salih Akdemir. Ankara: 2014.
4. Bağcı Musa. Hadis çalışmalarının gerileme dönemlerinde hadiste ictihad kapısının kapıtılması sorunu.
Dicle Universitesi İlahiyyat Fakutlesi. Ankara: 2003.
5. İbn Salah, Osman bin Abdurrəhman Əbu Ömər Təqiyyəddin. Fətəva İbn Salah. Beyrut: Məktəbə əl-
Elm və Mərifət.
6. Mehmet Said Hatipoğlu. Müselman alimlerin Buhari ve Muslime yönelik eleştirileri, 10. cilt - 1-2-3-
4. sayı - Hadis-Sünnet Özel Sayısı, İslam araştırmaları. 1997.
7. Əl-Baci, Əbdül Vəlid Süleyman bin Xələf İbn Səd İbn Eyyun əl-Əndəlüsi. Ət-Tədil və ət-Təcrih
limən xərəcə ləhu əl-Buxari fi Came əs-Səhih. Ər-Riyad: “Dar əl-Liva”, 1986.
8. Əl-Əsqəlani, Əhməd ibn Əli İbn Həcər.Əl-Hədy əs-Sari müqəddimə fəth əl-Bari. Tədqiq edən: Əbu
Qüteybə Məhəmməd əl-Fəriyabi. “Dar Teybə”
9. Ən-Nəvəvi, Əbu Zəkəriyyə Muhyiddin Yəhya bin Şərəf. Minhac Şərh Səhih Müslim bin əl-Həccac.
Beyrut: “Dar İhya ət-Turas əl-Ərəbi”, 1392.
10. Ət-Tirmizi, Məhəmməd bin İsa bin Səura bin Musa bin Dəhhak. Sünəni Tirmizi. Təhqiq: Əhməd
Məhəmməd Şakir. Misir: 1975.
11. Əbu Davud, Süleyman bin əl-Əşəs bin İshaq bin Bəşir Şəddad bin Əmr əl-Əzdi. Sünən Əbu Davud.
Təhqiq: Məhəmməd Muhyiddin Əbdül Həmid. Beyrut: “Məktəbə əl-Əsriyyə”.
12. Əbu Yusif, Yaqub bin İbrahim bin Həbib bin Səd bin Hibtə əl-Ənsari. İxtiaf Əbi Hənifə və İbn Əbi
Leyla. Təhqiq: Əbu Vəfa əl-Əfqani. Hindistan: “Ləcnə İhya əl-Məarif ən-Nömaniyyə.”.
13. Əs-Sərəxsi, Məhəmməd bin Əhməd bin Əbi Səhl Şəms əl-Əimmə. Şərh əs-Siyər əl-Kəbir. Əş-Şirkət
əş-Şərqiyyə. 1971.
ПРИЧИНЫ «ЗАКРЫТИЯ ДВЕРЕЙ» БОГОСЛОВСКОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ И ВЛИЯНИЕ НА ИСЛАМО-ФИЛОСОФСКИЕ МЫСЛИ
Дилавар Мамедов | dilaver.mamedov6@gmail.com
AMEA-nın akademik Ziya Bünyadov adına Şərqşünaslıq İnstitutunun Din və ictimai fikir tarixi şöbəsinin dissertantıИсследование
РЕЗЮМЕ
В исламском мире богословская деятельность оказала положительное влияние на динамичное
социально-политическое развитие общества и стала основой в понимании религиозных текстов.
Ислам - это религия придающая значение интеллекту и мышлению. С сожалением следует
отметить, что после второго века по Хиджри рациональная деятельность мусульман больше
всего формировалась путем подражания, творческое мышление было заменено инерцией и
застоем. Когда-то послужившие торможению культурного развития взгляды на Коран и сунну,
определяемые образ жизни мусульман, изменились после определённого этапа истории и
остановили ход истории, идущий против мусульман. В статье затрагиваются вопросы о закрытии
богословного учения, о подходе к поставленному вопрсу о принятии хадисов Ибн Салаха и его
мнении о логических и философских науках, а также о поставленных условиях по принятию
хадисов Имама Абу Ханифы и о некоторых богословских учениях
ЛИТЕРАТУРА
1. Türkiye Diyanet Vakfı. İslam Ensklopedisi, cild XXI, ictihad bölmesi. İstanbul: 2000.
2. Əli bin Muhəmməd, Əbu Həsən Nurəddin əl-Molla əl-Hərvi əl-Qari. Şərh nuxbə əl-fikr fi müstələhat
əl-əsər. Əbdulfəttah Əbu Güdənin şərhi. Dar əl-Ərqəm, Beyrut.
3. Fazlurrahman. Tarih boyunca İslami metodoloji sorunu. Tərcümə etdi Salih Akdemir. Ankara: 2014.
4. Bağcı Musa. Hadis çalışmalarının gerileme dönemlerinde hadiste ictihad kapısının kapıtılması sorunu.
Dicle Universitesi İlahiyyat Fakutlesi. Ankara: 2003.
5. İbn Salah, Osman bin Abdurrəhman Əbu Ömər Təqiyyəddin. Fətəva İbn Salah. Beyrut: Məktəbə əl-
Elm və Mərifət.
6. Mehmet Said Hatipoğlu. Müselman alimlerin Buhari ve Muslime yönelik eleştirileri, 10. cilt - 1-2-3-
4. sayı - Hadis-Sünnet Özel Sayısı, İslam araştırmaları. 1997.
7. Əl-Baci, Əbdül Vəlid Süleyman bin Xələf İbn Səd İbn Eyyun əl-Əndəlüsi. Ət-Tədil və ət-Təcrih
limən xərəcə ləhu əl-Buxari fi Came əs-Səhih. Ər-Riyad: “Dar əl-Liva”, 1986.
8. Əl-Əsqəlani, Əhməd ibn Əli İbn Həcər.Əl-Hədy əs-Sari müqəddimə fəth əl-Bari. Tədqiq edən: Əbu
Qüteybə Məhəmməd əl-Fəriyabi. “Dar Teybə”
9. Ən-Nəvəvi, Əbu Zəkəriyyə Muhyiddin Yəhya bin Şərəf. Minhac Şərh Səhih Müslim bin əl-Həccac.
Beyrut: “Dar İhya ət-Turas əl-Ərəbi”, 1392.
10. Ət-Tirmizi, Məhəmməd bin İsa bin Səura bin Musa bin Dəhhak. Sünəni Tirmizi. Təhqiq: Əhməd
Məhəmməd Şakir. Misir: 1975.
11. Əbu Davud, Süleyman bin əl-Əşəs bin İshaq bin Bəşir Şəddad bin Əmr əl-Əzdi. Sünən Əbu Davud.
Təhqiq: Məhəmməd Muhyiddin Əbdül Həmid. Beyrut: “Məktəbə əl-Əsriyyə”.
12. Əbu Yusif, Yaqub bin İbrahim bin Həbib bin Səd bin Hibtə əl-Ənsari. İxtiaf Əbi Hənifə və İbn Əbi
Leyla. Təhqiq: Əbu Vəfa əl-Əfqani. Hindistan: “Ləcnə İhya əl-Məarif ən-Nömaniyyə.”.
13. Əs-Sərəxsi, Məhəmməd bin Əhməd bin Əbi Səhl Şəms əl-Əimmə. Şərh əs-Siyər əl-Kəbir. Əş-Şirkət
əş-Şərqiyyə. 1971.
JURNALIN SAYLARI
